جزیره ی سکوت

این روزها ما شاهد تظاهرات گسترده ای مردمی علیه عاملین حمله بر یکتن از دانشجویان اناث در سراسر کشور پاکستان میباشیم
به تاریخ سه شنبه 19 اکتوبر ملالی یوسف زی یکی تن از دانشجویان مربوط به ایالت خیبرپشتونخواه مورد حمله تروریستان و شبه نظامیان طالب قرار گرفت وجراحت برداشت ؛ اما خوشبختانه بعدازین حمله جان سالم بدر برد . این حمله تروریستی با واکنشهای شدید ریس جمهور ، نخست وزیر، سران احزاب سیاسی، سازمان ملل متحد و مردمی درین کشور روبرو شد .
خود نوشته است : اینده پاکستان بدست متعلق به ملالی و دختران شجاع جوان مانند او تویتر سوزان رایس است . تاریخ ترسوهای را که نمی خواستند او درس بخوانند و تلاش داشتند تا اورا در مدرسه اش بقتل برسانند فراموش نخواهد کرد .
واکنش ها و حمایت از انسان و حقوق انسانی و مخالفت با علم ستیزی مقامات دولتی ، سران احزاب سیاسی ، نهادهای حقوق بشری و اعتراضات شدید مردم ستودنی است . دفاع از انسانیت و علم پروری وظیفه ای هرانسان است و خصوصا نهادهای مسوول دولتی و غیر دولتی وظیفه دارند که جلو این وحشی گری ها را بگیرند .
حمله بر دانشجویان غیر انسانی ترین عمل بوده و توسط سیاه ترین چهره ها ضد بشری اعمال میشود و هدف ازین گونه حملات جلوگیری از پیشرفت عملم بوده که نمی خواهند جامعه روشن و آگاه شوند زیرا از آگاهی و بیداری مردم هراس دارند تا مبادا از دستورهای کورکوانه و دور از منطق شان سرپیچی نمایند ..
این اولین باری نیست که محصلین مورد حمله تروریستی قرار میگیرند .به تاریخ 18/6/ سال جاری موتر حامل دانشجویان دانشگاه

BUIREMS (Balochistan University of Information Technology and Management Sciences) مورد حمله تروریستی قرار گرفت که در نتیجه چندین تن از دانشجویان شهید و ده هاتن دیگر بشدت جراحت برداشتند .
هرگاه به این دو حادثه تروریستی نگاه کنیم شباهت های زیادی باهم دارند بعنوان مثال :
1-عاملین هردو قضیه طالبان و تروریستان بودند
2-هردو جنایت در یک کشور انجام شده است
3-در هردو قضیه دانشجویان هدف قرارگرفتند .
4-در هردو حادثه افرادی مورد هدف قرارگرفته اند که سعی و کوشش برای کامیبابی و پیشرفت این جامعه داشتند .
اما در واکنش مقامات دولتی ، احزاب سیاسی ،اپوزسیون ، نهاد های سازمان ملل ، رسانه ها و مردم به این دو حادثه تفاوت های دیده میشود .بطور مثال
1-در حادثه ای پشاور یک نفر دانشجو مورد حمله تروریستی قرار گرفت وجان سالم بدر برد و این مساله سرخط تمام رسانه های ملی پاکستان قرار گرفت در حالیکه حادثه ای کویته بیش از هشتاد نفر مورد حمله مشابه تروریستی قرار گرفتند و این خبر بقسم خبر عادی از رسانه ها نشرگردید ..
2-در حاثه ای پشاور از ریس جمهور کشور و نخست وزیر تا تمام مقامات حکومتی و تمام سران احزاب سیاسی و...... بشدت و خشم تمام به این عمل تروریستی اعتراض نمودند اما در حادثه کویته نه از احساسات و عواطف خبری بود ونه از وظیفه شناسی مقامات و افراد مسوول .
3-در حاثه ی زخمی شدن ملالی یوسف زی مردم به کوچه و بازار سوق داده می شوند وشعارهای ضد تروریستی سر میدهند اما در عمل تروریستی کویته شهید شدن چندین تن از دانشجویان و زخمی شدن ده ها تن دیگر اعم از ذکور و اناث با یونیفورم های دانشگاه شان حتی به مردم اطلاع رسانی درست نمیشود.
4-در سوء قصد به جان دانشجویی پشاوری سفیر ایالات متحده او را آینده پاکستان خطاب میکند اما به دانشجویان شهید شده کویته حتی یک پیام تسلیتی هم فرستاده نمی شود .
5-در زخمی شدن دانشجوی پشاوری ، خانم سوزان رایس مجرمین را فراموش ناشدنی در تاریخ میداند اما در حادثه کویته گویا تاریخ کور میشود وهیچ چیزی را نمیبیند تا به حافظه بسپارد .
چندین سال است که حملات تروریستی جان مردم بیگناه را درین خطه میگیرد ، خصوصا هزاره های کویته از چندین سال به این سو بقسم وحشیانه ای قتل عام میشوند که تا هنوز هم نسل کشی هزاره ها ادامه دارد ؛اما متاسفانه دولت مردان و نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد هیچ واکنشی جدی نشان نداده است و حتی سوبه دار ایالت بلوچستان در واکنش به این اعمال تروریستی بقسم مسخره آمیز دستمال کاغذی را برای سوگواران وخانواده ای شهدا تعارف کرده و تسلیت میگوید.
نمیدانم باشندگان شهرکویته چه تفاوتی با انسان های دیگرشهرها دارند ؟ چرا مقامات دولتی و حکومتی حس انسانی شان را درین زمینه پنهان میکنند ؟ حکومت ، احزاب سیاسی ، نهاد های حقوق بشری و سازمان ملل تفاوت قربانیان حادثه دانشجویان کویته(هزاره) و پشاور را با چه معیاربه سنجش می گیرند ؟
با مطالعه تمام جوانب اینگونه قضایا به این نتیجه میرسیم که نهاد های مذکور به اعمال زشت و غیر انسانی تروریسان مهر تایید میزند.
ناگفته نماند اینکه خداوند (ج) ناظر تمام اعمال شما میباشد و تمام این فجایع و نقش شما درین زمینه درج خواهد شد و تاریخ نیزشاهد خواهد بود .

"مهدی سعادت"