جزیره ی سکوت

نوشته های پیشین

هفته دوم دی ۱۳۹۲
هفته سوم آبان ۱۳۹۲
هفته اوّل آبان ۱۳۹۲
هفته سوم مهر ۱۳۹۲
هفته اوّل شهریور ۱۳۹۲
هفته چهارم مرداد ۱۳۹۲
هفته سوم مرداد ۱۳۹۲
هفته اوّل مرداد ۱۳۹۲
هفته سوم تیر ۱۳۹۲
هفته اوّل اردیبهشت ۱۳۹۲
هفته سوم دی ۱۳۹۱
هفته دوم دی ۱۳۹۱
هفته اوّل دی ۱۳۹۱
هفته چهارم آذر ۱۳۹۱
هفته سوم آذر ۱۳۹۱
هفته دوم آذر ۱۳۹۱
هفته چهارم آبان ۱۳۹۱
هفته سوم آبان ۱۳۹۱
هفته دوم آبان ۱۳۹۱
هفته اوّل آبان ۱۳۹۱
هفته چهارم مهر ۱۳۹۱
هفته سوم مهر ۱۳۹۱
هفته دوم مهر ۱۳۹۱
هفته اوّل مهر ۱۳۹۱
هفته چهارم شهریور ۱۳۹۱
هفته سوم شهریور ۱۳۹۱
هفته دوم شهریور ۱۳۹۱
هفته اوّل شهریور ۱۳۹۱
هفته سوم مرداد ۱۳۹۱
هفته دوم مرداد ۱۳۹۱
هفته اوّل مرداد ۱۳۹۱
هفته چهارم خرداد ۱۳۹۱
هفته سوم خرداد ۱۳۹۱
هفته دوم خرداد ۱۳۹۱
هفته اوّل خرداد ۱۳۹۱
هفته چهارم اردیبهشت ۱۳۹۱
هفته سوم اردیبهشت ۱۳۹۱
هفته دوم اردیبهشت ۱۳۹۱
هفته اوّل اردیبهشت ۱۳۹۱
هفته چهارم فروردین ۱۳۹۱
هفته سوم فروردین ۱۳۹۱
هفته دوم فروردین ۱۳۹۱
هفته اوّل فروردین ۱۳۹۱
هفته چهارم اسفند ۱۳۹۰
هفته سوم اسفند ۱۳۹۰
هفته دوم اسفند ۱۳۹۰
هفته اوّل اسفند ۱۳۹۰
هفته چهارم بهمن ۱۳۹۰
هفته اوّل بهمن ۱۳۹۰
هفته چهارم دی ۱۳۹۰
هفته سوم دی ۱۳۹۰
هفته اوّل دی ۱۳۹۰
هفته چهارم آذر ۱۳۹۰
هفته دوم آذر ۱۳۹۰
هفته چهارم آبان ۱۳۹۰
هفته سوم آبان ۱۳۹۰
هفته دوم آبان ۱۳۹۰
هفته اوّل آبان ۱۳۹۰
هفته چهارم مهر ۱۳۹۰
هفته سوم مهر ۱۳۹۰
هفته دوم مهر ۱۳۹۰
هفته اوّل مهر ۱۳۹۰
هفته چهارم شهریور ۱۳۹۰
هفته سوم شهریور ۱۳۹۰
هفته دوم شهریور ۱۳۹۰
هفته اوّل شهریور ۱۳۹۰
هفته چهارم مرداد ۱۳۹۰
هفته سوم مرداد ۱۳۹۰
هفته دوم مرداد ۱۳۹۰
هفته اوّل مرداد ۱۳۹۰
هفته چهارم خرداد ۱۳۹۰
هفته سوم خرداد ۱۳۹۰
هفته دوم خرداد ۱۳۹۰
هفته چهارم اردیبهشت ۱۳۹۰
هفته سوم اردیبهشت ۱۳۹۰
هفته اوّل اردیبهشت ۱۳۹۰
هفته دوم فروردین ۱۳۹۰
هفته اوّل فروردین ۱۳۹۰
هفته سوم اسفند ۱۳۸۹
هفته دوم اسفند ۱۳۸۹
هفته اوّل اسفند ۱۳۸۹
هفته چهارم بهمن ۱۳۸۹
هفته اوّل آذر ۱۳۸۹
هفته چهارم آبان ۱۳۸۹
هفته سوم آبان ۱۳۸۹
هفته سوم مهر ۱۳۸۹
هفته دوم مهر ۱۳۸۹
هفته دوم مرداد ۱۳۸۹
هفته اوّل مرداد ۱۳۸۹
هفته چهارم خرداد ۱۳۸۹
هفته سوم خرداد ۱۳۸۹
هفته اوّل خرداد ۱۳۸۹
هفته چهارم اردیبهشت ۱۳۸۹
هفته سوم اردیبهشت ۱۳۸۹
هفته چهارم فروردین ۱۳۸۹
هفته دوم اسفند ۱۳۸۸
هفته اوّل اسفند ۱۳۸۸
هفته چهارم بهمن ۱۳۸۸
هفته سوم بهمن ۱۳۸۸
هفته دوم بهمن ۱۳۸۸

مرگ ناتمام من!
من سالیان سال است که می میرم ،
وقت تاریخم را ورق بزنید، میدانید که تاریخ استبداد روا شده برمن از همان دوران آغاز شد که با دستان نوازش‌گرانه ی خودم عده ی از وحشیان بیابان گرد را اهلی ساختم.
وقتی داشتم به آنها درس تمدن، انسانیت و زندگی کردن را میدادم، حس مرموزی به من می گفت که داری عقرب را بر جان خودت بیدار می کنی. نفرین فرستادم بر حس تنگ نظرانه ام، تحمل کردم و تا جای رساندمش که برتاریخ ام قلم بطلان را کشید، تحمل کردم.
میدانستم که هنوز در مغزش خصلت های دوران مانده است که با آن عادت کرده است و جزء هویتش شده است.
وقت در راس قدرت و زمامداری قرار دادم، بر تاریخ که خط سرخ بطلان کشیده بودمهرتاییدی دیگری را زد که باید رخت بر بندی و رهسپاری شوی شیبه خودم در بیابان بی پایان و نا شناخته ی سرنوشت.
من مدت هاست که با مرگ وزندگی دست و پنچه نرم می کنم . شاهد تکرار فاجعه ها هستم ، از چهل دختران گرفته تا افشار، ازیکولنگ تا دره صوف، از مزار گرفته تا کندی پشت. اینها همه تاریخ سرنوشت من است که با خون هزاران انسان بی گناه رقم خورده است و ثبت جریده ی فردای شده است که نسل آینده ما به آن به دیده شک وتردید نگاه نکند .شاید هم با دیده تردید بنگرند و باور نکند.
حق دارد ، از این دوره شاید کمتر خبرهای درست به وی برسد، ولی من زاده ی این دورانم ، پرورده ی فضای دود و باروتم که بر فضای شهرم لایه ی سیاه رنگ را شبیه به آبر تشکیل میداد . آبر حکایت ا ز باران داشت؛ ولی این آبر شهر من خون می بارید.
من سرکوب شده ی حقم هستم،
حق خواستن من تیرتیزی بود که سینه ی دست پرورده های خودم را می شکافت ، هویتم را جعل می کرد و آغازی تاریخ ام را با تولد خودش یکسان می پنداشت.

پیوندها

BLOGFA.COM